ต้นสตรอเบอร์รี่ (Strawberry Tree)

"Strawberry Tree"

เนื่องจากวันที่ 29 - 1 ไปเที่ยวเชียงรายมา สถานที่แรกที่ไปมาเลยก็คือ ดอยแม่สลอง ไอ้เราก็เดินหาดูชาซื้อชาไปเรื่อยๆ จนมาเจอต้นสตรอเบอร์รี่อยู่ร้านนึง มันเขียนว่า พันธุ์หวาน 80 ด้วยความที่อยากได้มานานแล้ว ก็ช่างใจดูนิดนึงว่า ไปก็ไปรถทัวร์ ไม่ได้มีรถส่วนตัวไปใส่ของ ถ้าจะต้องแบกไปไหนมาไหนด้วยตลอดเวลานี่ไหวมั๊ย ก็ตัดสินใจว่าเอาวะ ไหนๆของมันก็อยู่ตรงหน้าแล้ว ถ้าไม่ซื้อไป กลับถึงบ้านต้องเสียดายมากแน่ๆ เพราะยังไงที่ศรีราชาก็ไม่มีขาย พอตัดสินใจจ่ายเงิน ก็ถามเค้าว่า 80 บาทใช่มั๊ย กำลังจะจ่ายเงิน เค้าบอก 90 บาท เราก็แบบ ก็เขียนอยู่ว่า 80 เค้าบอก 80 มันชื่อพันธุ์ กูนี่เงิบแป๊บ 55

30.12.2557 - รูปนี้ถ่ายระหว่างทาง ถ้าจำไม่ผิดคือแวะส่งโปสการ์ดให้ตัวเอง ซึ่งผ่านมาเป็น 10 วันแล้ว ป่านนี้โปสการ์ดใบนั้นก็ยังส่งไม่ถึงบ้าน

อันนี้เพื่อนแอบถ่ายตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ส่งไปให้เพื่อนคนอื่นดู บอกมึงเหมือนพวกเตรียมหาทางอพยพเข้าไทยเลย เออๆ ได้อยู่ว่ะ คือต้นมันก็แอบใหญ่นะ หนักมากด้วย 

05.01.2558 - อันนี้จำไม่ได้ว่าตอนลงกระถางได้กี่วัน เพราะกว่าจะกลับถึงบ้านก็เย็นวันที่ 2 แล้ว 

06.01.2558 - แล้วเราก็มาโฟกัสที่ลูกนี้ เพราะดูเหมือนว่ามันจะต้องสุกก่อนชาวบ้านชาวช่องเค้า เป็นลูกเดียวกับไอ้ที่แหลมออกมานอกถุงในรูปแรก และลูกฝั่งขวาสุดของรูปที่ 3

07.01.2558 - อันนี้จะเริ่มสังเกตุเห็นได้ว่ามันมีสีแดงระเรื่อๆ ขึ้นมาบางส่วนของลูก

08.01.2558 - ส่วนรูปนี้ ตอนแรกแอบคิดว่ามันจะเน่าป่าววะ ทำไมมันแลหมองๆแปลก

09.01.2558 - เริ่มแดงชัดเจน เห็นแบบนี้ก็ใจชื้นขึ้นมาหน่อย

10.01.2558 - แล้วก็ค่อยๆแดงขึ้น แดงขึ้นเรื่อยๆ

11.01.2558 - จากสภาพก็คิดว่า มันใกล้จะกินได้แล้ว แต่ยังเหลือสีขาวๆ อยู่นิดหน่อย เอาไว้ค่อยเด็ดพรุ่งนี้ก็แล้วกัน

12.01.2558 - และแล้ว วันนี้ก็มาถึง วันที่จะได้ปลิดชีพ สตรอเบอร์รี่ลูกแรกในชีวิต คือก็แวะไปไร่สตรอเบอร์รี่นะ แต่ไปตอนสาย เค้าเก็บไปหมดแล้ว เลยไม่ได้ลองเด็ดเองเลย

เอามันออกมาแล้ว คือลูกมันก็ไม่ได้ใหญ่โตอะไรนะ เอ๊ะ หรือว่ามือกูใหญ่เลย แต่ลูกมันก็ไม่ได้เล็กจิ๋ว คือแบบ ก็กลางๆอ่ะ

ผ่าครึ่งดูซักหน่อย วันนี้ที่บ้านอยู่กัน 6 คน ก็แบ่งไปเลยจ้า 6 ชิ้น  รสชาติก็เปรี้ยวๆ หวานๆ อร่อยดี รู้สึกถึงความสดเลยอ่ะ ไอ้คำว่าสดจากต้นนี่มันอย่างนี้นี่เอง

ก็รู้สึกดีนะ ไอ้ต้นสตรอเบอร์รี่ที่ชั้นเพียรพยายามแบกลงดอย เอาขึ้นรถทัวร์ แล้วพานั่งรถตู้กลับบ้าน มันออกลูกมาให้ชั้นได้กิน ถึงมันจะติดต้นมาตั้งแต่ซื้อมาก็เถอะ แต่พูดไปแล้วก็คุ้มนะ มันเป็นความรู้สึก ที่แบบหาซื้อไม่ได้อ่ะ แล้วอีกอย่าง มันก็มีออกมา 10 กว่าลูกเลยนะ เคยลองนั่งนับดู แต่ว่ามันก็ไม่ได้ออกมาพร้อมๆกันไง ค่อยๆโตทีละลูก ก็แอบลุ้นอยู่แหละ ว่าไอ้ลูกที่จะออกมาใหม่ๆเนี่ย มันจะแกรนมั๊ยนะ เพราะเอามาปลูกที่อากาศศรีราชา ไม่ใช่เมืองหนาวอะไรเล๊ย ร้อนตับจะแตก แต่ก็นั่นแหละ ยังไงก็จะดูแลมันให้อยู่นานๆที่สุด ก็ถามคนขายนะ เค้าก็บอกว่า ปลูกได้ แต่ก็จะไม่งาม แล้วอีกอย่างที่อยากจะทำก็คือ เอามันลงกระบะซะ แล้วหาฟางมาคลุมหน้ากิน (กูจะไปหาได้ที่ไหนวะ) เออ เค้าบอกด้วย ว่าสตรอเบอร์รี่ชอบแดดอ่อนๆ ตอนเช้าๆ แล้วก็ไม่ชอบน้ำเยอะ แล้วท่าทางมันจะโตได้ดีในดินเหนียวด้วยนะ (ก็ว่าต้นก็ไม่ได้ใหญ่อะไรมากมาย ทำไมหนักจังวะ พอเอาลงกระถางเท่านั้นแหละรู้เลย อีเหี้ยยยย ดินเหนียว)